Ναι είμαι βραδινός ψαράς και μου αρέσει! Εσείς?

[Christos Pi]

Όταν η φύση ηρεμεί μας δείχνει απλόχερα την ομορφιά της. Οι ήχοι των αυτοκινήτων, των μηχανών και των βιαστικών περαστικών σιωπούν, δίνοντας την θέση τους σε μοναχικά νυχτοπούλια που συνδιάζουν το κελαδημά τους αρμονικά με τον ήρεμο κυμματισμό της θάλασσας.
Τότε επιλέγω να επισκευθώ την παραλία, να στήσω τα καλάμια μου παρέα με ένα δυνατό καφεδάκι, να κρεμάσω τα μαιμουδάκια και να τα χαζεύω με τις ώρες χωρίς να σκέφτομαι απολύτως τίποτα. Έτσι αδειάζει το θολωμένο μυαλό απο τις σκοτούρες και τα άγχη...

Βέβαια το καλύτερό μου είναι ένα νυχτερινό ψάρεμα με κάποιο φίλο, ατέλειωτες κουβέντες, πειράγματα, ξαφνικό διπλό τίναγμα απο τις καρέκλες όταν παίξει κάποιο τσίμπημα, γαριδάκια, μπισκοτάκια και κρουασανάκια. και η κλασσική ερώτηση του ενός στον άλλο όταν κάποιο καλάμι τσιμπήσει.."τι έχεις δολώσει στο αριστερό?"
Κάποιοι θα βιαστούν να πούν "ρε Χρηστάρα, το πρωί είναι τα ψάρια, το βράδυ είναι φοβιστικά, κάνει κρύο"
Τι να σας πω βρε παιδιά? Εγώ το απολαμβάνω όσο τίποτα το όλο σκηνικό... κι ας πιάσω λιγότερα ψάρια, ξέρω οτί την επόμενη ημέρα θα ξυπνήσω χαμογελαστός κι αυτό έχει περισσότερη σημασία για εμένα.
Ο λόγος που τα αναφέρω όλα αυτά είναι ένας και μόνο ένας, το ψάρεμα δεν έχει ωράριο ούτε κανόνες, έιναι μία προσωπική ανάγκη του καθένα ώστε να νιώσει καλύτερα... Αυτό δεν είναι το ζητούμενο τελικά?

[angelos]

Φιλε ακριβως οπως τα λες ειναι,συμφωνω απολυτα σε οσα ειπες,με το νυχτερινο ψαρεμα τιποτα δε συγκρινεται κι ας μη βγαλω ουτε λεπι.

Στάλθηκε από το SM-A300FU μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Tasos Potoudis]

Εμένα το καλύτερο μου είναι να στήνω 2-3 ώρες πριν τη νύχτα κ να τα μαζεύω την άλλη μέρα το μεσημέρι.
Μόνος είσαι εσύ ή πλαση κ το ψάρεμα.
Ο τόπος παίζει τον ρόλο του έτσι ώστε να εκπέμπει γαλήνη.
Στις πολλές φορές που έχω πάει μόνος, μια τα μάζεψα κ έφυγα λόγο του σκηνικού που ήταν αγχωτικό. Έξω από τη παλαιά Επίδαυρο στο πουθενά σε γιαλό που από πίσω του άρχιζε πυκνό δάσος
Όλο πίσω κοίταγα μη πεταχτεί κάτι από εκεί..
Μου είχε πει κ ο Γενίκης για κάτι τσακάλια που είχε παρέα μια φορά...., χωρίς φεγγάρι.... θρίλερ!
Αλλά αυτό ήταν μια φορά
Θέλει λίγο το νου μας παραπάνω στις μέρες που ζούμε αλλά η νύχτα είναι το δώρο της μέρας!

[takis.mantadakis]

Εμένα το καλύτερο μου είναι να στήνω 2-3 ώρες πριν τη νύχτα κ να τα μαζεύω την άλλη μέρα το μεσημέρι.
Μόνος είσαι εσύ ή πλαση κ το ψάρεμα.
Ο τόπος παίζει τον ρόλο του έτσι ώστε να εκπέμπει γαλήνη.
Στις πολλές φορές που έχω πάει μόνος, μια τα μάζεψα κ έφυγα λόγο του σκηνικού που ήταν αγχωτικό. Έξω από τη παλαιά Επίδαυρο στο πουθενά σε γιαλό που από πίσω του άρχιζε πυκνό δάσος
Όλο πίσω κοίταγα μη πεταχτεί κάτι από εκεί..
Μου είχε πει κ ο Γενίκης για κάτι τσακάλια που είχε παρέα μια φορά...., χωρίς φεγγάρι.... θρίλερ!
Αλλά αυτό ήταν μια φορά
Θέλει λίγο το νου μας παραπάνω στις μέρες που ζούμε αλλά η νύχτα είναι το δώρο της μέρας!

Οι καλυτερες ωρες κ για μενα αυτες Τασο.Λιγο επικινδυνες βεβαια ειδικα στις μερες μας κ γι αυτο θέλει προσοχή!! Αντιστοιχο σκηνικο με φιλο προσφατα στον ορμο της Σιδερωνας.Φτανουμε απογευματακι στηνουμε ωραια κ καλα, ο φιλος γοητευμενος κ μαγεμενος (κ οχι άδικα) απο το τοπιο, την ησυχια κ τη γαληνη...Αφου επεσε η νυχτα ο φιλος αρχισε να αγριευεται (αφου οχι ανθρωπος δεν υπηρχε αλλα το πιο κοντινο χωριο ηταν γυρω στα 5 χλμ κ τριγυρω μας μονο βουνα κ δαση) κ να κουναει νευρικα πανω κάτω το ποδι του.Ωρα με την ωρα το καταπληκτικό μερος για ψαρεμα που μου ελεγε στην σρχη οταν φτασαμε, ειχε αρχισει σιγα σιγα κ αποκτουσε πολλα αρνητικα..κ μηπως επειδη ειναι πολυ στενος ο κολπος κ δεν μπαινουν πολλα ψαρια μεσα;κ μήπως επειδη ειναι πολυ στενος ο κολπος κ επειδη μιλαμε μας ακουν πιο ευκολα τα ψαρια κ δεν τσιμπανε; Ο καημενος απ τον φοβο του κ για να μη δείξει οτι φοβαται ειχε αρχισει να μου λεει πραγματα που ουτε ο ιδιος δεν πίστευε για να με κανει να σηκωθουμε να φυγουμε..Απ την αλλη εγω ο αθεόφοβος κ εχοντας παντα (κακως καποιες φορες) πληρη αγνοια κινδυνου, εχω αρχίσει κ τον παίρνω στο ψιλο κ να κρατιεμαι με το ζορι να μην πεσω κατω απο τα γελια.Τελικα μετα απο μια ωρα η μαλούπα εσωσε εκεινον απο το φοβο κ τα δικα μου νευρα που ειχαν αρχισει να γινονται κροσια γτ κάθε λιγο κ λιγακι πεταγομουν γτ ακουγα κουδουνακια αλλα ηταν τα κλειδια στην τσεπη του φίλου μου που χτυπουσαν γτ έτρεμε ολοκληρος απ το φοβο του!!!!!
Υ.Γ. Περα από την πλακα το μερος ηταν τοσο απομερο που αν γινοταν κατι πραγματικα δεν μας εβρισκε κανεις...

[Constantine Palivakis]

Τωρα εγω που ψαχνω μερος που να μην παταει ψυχη...
Αγαπαω τα βραδινα ψαρεματα αν και πλεον σπανια το κανω λογω υποχρεωσεων.
Μια ζωη ομως εκανα καμπινγκ σε παραλιες που δεν ειχαν προσβαση και πολλες φορες και για εβδομαδες ημουν μονος παρεα με τα καλαμια μου και τα βιβλια μου, η στη καλυτερη με ενα φιλο αδερφο που ειχε και αυτος το ιδιο ψωνιο.
Πολλες φορες γυρναγα πισω και δεν μπορουσα ουτε να μιλησω, αλλα οι μπαταριες μου ηταν τοσο γεματες που δεν εχω βρει ακομα τροπο να τις ξανα φορτισω τοσο πολυ.
Εκανα καιρο να μπορω να ανεχομαι κοσμο στο ιδιο μερος που βρισκομαι και να σας πω την αληθεια μου οτι με το που βρω ευκαρια θα το ξανακανω.
Πιο πολυ φοβαμαι σε μια παραλια που εχει κοντα πολιτισμο η σε ενα λιμανι παρα καπου που ξερω οτι δεν υπαρχει ψυχη.

[Xenos]

Βραδινός ψαράς κατά 99,9% κι εγώ.
Λίγο πρίν την δύση του ηλίου και μάζεμα αφού ξημερώσει.
Ηχοι, εικόνες και μυρωδιές, συνθέτουν ενα ατμοσφαιρικό περιβάλλον,που σε συναρπάζει.Δύση και ανατολή,να τα βλέπεις και να τρελλαίνεσαι.
Είτε μόνος ,είτε με παρέα.
Εχω χ**στεί πάνω μου στιγμιαία απο θόρυβο που ακουσα σε θάμνους και όταν γύρισα τον φακο προς τα εκει γυάλισαν τα μάτια μιας γάτας..αλλά κακά τα ψέμματα ο μεγαλύτερος φόβος την νύχτα ,είναι ο άνθρωπος...

[Akis]

Το βραδυ δεν το αλλαζω με τιποτα,αν και οσες πιο πολλες ωρες ειμαι στην θαλασσα τοσο πιο πολυ φορτιζω.Το βραδυ ομως ειναι αλλο πραγμα!!Πολλες νυχτες σε ερημικες παραλιες με παρεα, η μονος μου τις περισοτερες φορες,πολλα χρονια ελευθερο καμπινγκ με οτι αυτο συνεπαγεται,συνηθως εψαχνα την μοναδικη παραλια που δεν θα ειχε ουτε ιχνη απο ανθρωπο!!Απειρα σκηνικα,πολυ λιγα επικυνδυνα,απο περασμα αγελαδων απο την παραλια 3 η ωρα το βραδυ,(ακομα αναρωτιεμαι που πηγαιναν),απο φιδια βραδυνα που εψαχναν ποντικια,με αλεπουδες, με κουναβια, με γαιδουρια που ηρθαν να κοιμηθουν ακριβως στο σημειο που ειχα στησει την σκηνη κατω απο το δεντρο που αυτα κοιμοντουσαν πολυ καιρο πριν ερθω εγω,ασε τα σκυλια και τα γατια,και με ενα τσουρμο νυκτοβια ζωα που δεν τα πειραξα, και δεν με πειραξαν ποτε.Ταισα αρκετα,(μια αλεπου μου εφερε και τα πιαδια της) με πολλη υπομονη,δεν βιαζομουν για κατι, αλλωστε, εγω ημουν ο επισκεπτης εκει!! Δυο φορες ομως την ακουσα καλα, την μια με μια παρεα μεθυσμενων με οπλα,που δεν ξερω αν γυρισαν ποτε σπιτια τους, και αλλη μια, με μια ρουφιανα φωκια που ξεφυσηξε,εφτυσε,πηρε αναπνοη, δεν ξερω τι ακριβως εκανε, στα 10 μετρα μπροστα μου μεσα στο νερο, σε απολυτη γαληνη....Τους ανθρωπους να φοβαστε ,οχι τα ζωα!! Παρολαυτα,ΝΑΙ, ειμαι, και ευχομαι να παραμεινω βραδυνος τυπος!!

[Christos Pi]

Αυτό με τη Φώκια Άκη κάτι μου θυμίζει....χαχα θυμάσαι είχα πάθει ακριβώς το ίδιο σε νυχτερινό ψάρεμα κι έτρεχα πανικόβλητος! Ένα άλλο κουλό περιστατικό (που μόνο σε εμένα θα μπορούσε να συμβεί).
Είχε πολλή ομίχλη και ήταν θεοσκότεινα έβλεπα συνέχεια το ένα μου μαιμουδάκι να κουνιέται δεξιά αριστερά για κάμποση ώρα κι απο κάτω κάτι γκρίζο...Σκέφτηκα οτι ήταν κάποιος σκύλος και όταν πλησίασα κοντά αντίκρυσα έναν τεράστιο Μπούφο να παίζει με το μαιμουδάκι μου! Του είχε τραβήξει την προσοχή που φωσφόριζε μάλλον... Η πλάκα ήταν οτι δεν με φοβήθηκε καθόλου, τον άφησα στην ησυχία του αλλα τρόμαξα πολύ!

[koukou]

Το ψάρεμα ξεκινάει ουσιαστικά όταν μπαίνει το σιαλουμ στον φελο και τελειώνει το αργότερο όταν χρειαστείς γυαλιά ηλίου....

[Tasos Potoudis]

Ψιλό clubbing κάνει αυτό...

[Constantine Palivakis]

Ψιλό clubbing κάνει αυτό...

Τωρα κατάλαβα γιατί θέλω μια σακούλα σιαλουμ σε κάθε συνάντηση.
Την καλημέρα μου κύριοι.