Περιστατικά στο καλοκαιρινό ψάρεμα, για γέλια ή για κλάματα!

[Christos Pi]

Μιας και το καλοκαίρι βρίσκεται στο τέλος του και οι παραλίες σιγά σιγά θ' αρχίσουν να αδειάζουν
απο το απέραντο πλήθος λουόμενων, σκέφτηκα κάποια κοινά περιστατικά που σίγουρα θα έχουν συμβεί σε όλους εμάς τους Ψαρωμένους, που οι άμοιροι προσπαθούσαμε άσκοπα όλο το καλοκαίρι να απολαύσουμε ένα ήσυχο ψαρεματάκι και δεν το καταφέραμε ποτέ...!!!

1. Η Αναμονή
Ζαλισμένος απο τη σκοτούρα της δουλειάς, περιμένεις με όση υπομονή μπορείς να διαθέσεις να νυχτώσει . Κι όταν λέμε να νυχτώσει, εννοούμε να νυχτώσει για τα καλά, να πάει η ώρα 11 ή 12 για να καταφέρεις να ρίξεις κανένα καλάμι, διότι νωρίτερα, ούτε για αστείο δεν μπορείς να το κάνεις απο τον κόσμο που κατακλύζει την παραλία σε όλο το μήκος και πλάτος της.

2 Ψάχνοντας απεγνωσμένα το σημείο
Κι αφού κοντεύουν πια μεσάνυχτα, αποφασίζεις να κατέβεις βιαστικά, αφού σκέφτεσαι οτι ήδη έχεις χάσει πολύτιμο χρόνο στο ραντεβού σου με τα ψάρια, και ξαφνικά αντικρίζεις την παραλία ξανά γεμάτη κόσμο! Πηγαινοέρχεσαι πάνω κάτω σε όλο το μήκος της παραλίας μπας και βρεις λίγα μέτρα ελευθερίας, λίγα μέτρα ανάσας, λίγα μέτρα που τα δικαιούσαι στο κάτω κάτω βρε αδερφέ!

3.Η προετοιμασία
Αφού μετά απο πολύ κόπο ανακαλύψεις λίγα μέτρα ελεύθερα στην ακτή, κατεβαίνεις σαν παλαβός για να προλάβεις να στήσεις καρέκλες, καλάμια, δολώματα και τα χέρια τρέμουν απο τη λαχτάρα! Αφού στήσεις τα πάντα, είσαι έτοιμος πια να ετοιμάσεις τελετουργικά το βραδινό καφεδάκι παρέα με ένα τσιγάρο που θα σου ρίξει αμέσως τους παλμούς της τσαντίλας, θα κοιτάξεις λάγνα την γαλανή και θα σκεφτείς “τώρα θα ηρεμήσω, τώρα θα το απολαύσω, όπου να ναι θα φύγουν όλοι” μα είναι σαν να έλεγες όλα τα βάσανα τώρα αρχίζουν!

4.Οι κάγκουρες
Η παραλία έχει αρχίσει σιγά σιγά να αδειάζει, αρχίζεις να ανακουφίζεσαι και σκέφτεσαι να απλώσεις λίγο ακόμη τα καλάμια σου που τα έχεις στριμώξει σαν να είναι σε κονσέρβα και μετά να αδειάσεις το βαρύ κεφάλι απο τις δυσάρεστες σκέψεις και τα προβλήματα, η βαβούρα έχει δώσει την θέση της σε μια όμορφη γαλήνη και το αεράκι μυρίζει ιώδιο(μαζί με αντιηλιακό), αχχχχχ αυτό περίμενες όλη μέρα!
Μέχρι που η σκέψη αυτή διαλύεται απο τα πρώτους ήχους του μπάσου που ακούγεται απο μακρυά και πλησιάζει συντροφιά με τον ήχο της εξάτμισης...Ναι οι κάγκουρες άρχισαν να βολτάρουν πέρα δώθε, το κλαρίνο στη διαπασών και το μπουρί της εξάτμισης να ξεπερνά σε χιλιοστά το μπουρί της ξυλόσομπας που είχες το χειμώνα.

5. Ο μαγνήτης
Κι αφού η μουσική σε βαράει στα μελίγγια σκέφτεσαι οτι “καλοκαίρι είναι τι να κάνουμε? Θα το υποστούμε κι αυτό, δεν λές που άδειασε η παραλία και μπορώ και ψαρεύω?” χαχα θα θελες....!
Εδώ είναι που πιστεύω οτι εμείς οι ψαράδες έχουμε μαγνήτη, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς!
Η παραλία έχει μήκος τουλάχιστον 2.5 χιλιόμετρα και έχει αδειάσει τελείως, βλέπεις στο σκοτάδι ένα ζευγαράκι να πλησιάζει χέρι χέρι προς το μέρος σου και Ναι! Ως δια μαγείας επιλέγουν να κάτσουν ακριβώς κάτω απο τα καλάμια σου! Κάποιες άλλες φορές είναι μια οικογένεια, ή μια παρέα πιτσιρικάδων, οι οποίοι σε μια έρημη τελείως παραλία θα επιλέξουν να κάτσουν ακριβώς κάτω απο τα καλάμια σου!!! Θα Τρελαθώ!!! Και πας με όση ευγένεια σου έχει απομείνει και τους λες αν μπορούν να καθίσουν λίγα μέτρα πιο εκεί γιατί εδώ ψαρεύεις και μπορεί να γίνει κανένα ατύχημα και σου απαντούν χλευαστικά “η παραλία είναι για όλους, όπου θέλουμε θα κάτσουμε”

6.Οι Πέτρες
Ένα άλλο χούι που έχουν οι Έλληνες λουόμενοι είναι οτι αφού κάτσουν κάτω απο τα καλάμια του άμοιρου ψαρά, επιλέγουν να κάνουν και διαγωνισμό πετροβολήματος ακριβώς εκεί που έχεις ρίξει!

7. Το βραδινό μπάνιο
Άλλες φορές επιλέγουν να βουτήξουν για βραδινό μπάνιο και σου κάνουν τα παράμαλλα κουλούρα

8. Οι γριές GPS
Κι αφού έχεις περάσει μια βραδιά μαρτύριο, η ώρα έχει πάει 4, όλοι έχουν φύγει και λές “ωραία, τώρα ηρεμία, θα ψαρέψω τουλάχιστον 2 ωρίτσες μέχρι να βγει ο ήλιος”
Κατα τις 5.30 σκάει μύτη η πρώτη γριά για το μπάνιο της, προχωρά και βουτάει ανάμεσα στα καλάμια σου! Της φωνάζεις ευγενικά οτι εκεί ψαρεύεις κι εκέινη σου απαντά “ααααα εδω κάνω το μπάνιο μου κάθε μέρα, να πας εσύ πιο κει!”

Επιτέλους ξημέρωσε..... τα μαζεύεις σιγά σιγά ο ταλαίπωρος και γυρίζεις στο σπίτι άψαρος, άπραγος και με τα νεύρα στο ταβάνι, κοιτάς τον ουρανό και σκέφτεσαι “Θεέ μου ας χειμωνιάσει επιτέλους!”

Τώρα θα μου πείτε γιατί το καλοκαίρι δεν πάς στο λιμάνι? Χαχαχα αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα την περιγράψουμε σε άλλο επεισόδιο!

[Thanman]

μπουρί της εξάτμισης να ξεπερνά σε χιλιοστά το μπουρί της ξυλόσομπας που είχες το χειμώνα.

8. Οι γριές GPS

Χαχαχαχαχαχαχαχα έχω σπάσει στο γέλιο, χαχαχαχαχαχα

Χρήστο φοβερή η περιγραφή σου, και όντως αντιπροσωπεύει την σκληρή πραγματικότητα. Γι του λόγους που ανέφερες παραπάνω δεν πηγαίνω το καλοκαίρι για ψάρεμα, ειδικά, σε παραλίες.

Χειμώνας ρεεεεεεεεε!!!!!!!! χαχαχαχα

[Constantine Palivakis]

Εχω σπασει! Ωραιος, χαχχαχ

[jkasa]

Γεια σου ρε Χρησταρα,!Κουραγιο τα καλαμαρια ειναι κοντα!

[kapo]

ποσο δικιο εχεις ρε Χρησταρα....στους περισσοτερους εχουν συμβει ολα αυτα που ανεφερες οποτε σε νιωθουμε 100%...επισης ξεχασες τις βραδιες με αναμα φωτιας στην παραλια και τα beach party χαχαχα. Η περιγραφη σου ολα τα λευτα εχω λιωσει

[Akis]

Απιστευτη ιδεα για αρθρο, και ακομα πιο απιστευτη εκτελεση!!!Μπραβο Χρησταρα, να εισαι σιγουρος οτι εκανες πολλους να θυμηθουν(μαζι κι εμενα)παρομοιες καλοκαιρινες καταστασεις,που ολοι καπου, καποτε, εχουμε περαση!!!!

[kapatosg]

Πως κανω like??? Χαχαχαχαχαααα....ξεχασες τα καικια με τα διχτυα ακριβως στο σημειο που εριξες, την πετονια που εχει στριψει στην μυτη του καλαμιου και επειδη εισαι τυφλα απο το ξενυχτι την αμολας χωρις να την δεις και φευγει μαζι με την αρματωσια..και ξετα φτιαχνε παραμαλλα με την τσιμπλα στο ματι, τους περαστικους με τα παιδακια που θελουν να δουνε τον ψαρα οπως φυσικα και τους μοναχικους ηλικιωμενους που ψαχνουν να πουνε καμμια κουβεντουλα βρε αδερφε, χαχαχαχα....και αλλα πολλα σκηνικα παραλιας ! Χαχα, φιλαρακι παντως ηταν λες και σε εβλεπα βραδυ στην παραλια!! Nice article..yeahhh!

[Constantine Palivakis]

χαχχαχαχαχχαχαχα εχω σπασει στο γελιο! Σας φανταζομαι και γελαω και απο μεσα φωναζει η γυναικα σταματα ρεεεεεεεε (πανω δεξια εχει ενα χερακι, κανεις κλικ και λεει μπαβο αυτο)

[ThDam]

Τα τελευταία χρόνια γίνεται και στα βράχια αυτό, όπου δεν θέλεις τουλάχιστον 20 λεπτά περπάτημα.
Πας άνετος και ωραίος, στήνεις το εγγλεζάκι σου, βυθομετρείς, μαλαγρώνεις και έρχεται ο τύπος που τα εχει πετάξει όλα έξω και σου λέει, νεαρέ πρόσεχε με αυτό το πράμα, δεν πας πιο πέρα;
Ευτυχώς εκεί υπάρχει και αντίλογος..... χαχαχαχαχαχαχαχαχαααααα

[Tasos Potoudis]

Και μη ξεχνάμε κ τον απλό τύπο που απλά θέλει να μιλήσει σε κάποιον κ την έχει δει ότι είσαι κονσεμασιον κ απλά κάθετε άνετα δίπλα σου κ αρχίζει χωρίς σταματημό να λέει...

[pauloss]

Πολυ καλο αρθρο, μπραβο Χρηστο.

[Xenos]

Τώρα θα μου πείτε γιατί το καλοκαίρι δεν πάς στο λιμάνι? Χαχαχα αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα την περιγράψουμε σε άλλο επεισόδιο!

Λιμάνι????????Την έκατσες!!
Το λιμάνι ειδικά τα καλοκαίρια είναι τόπος περαντζάδας για όλο τον κόσμο που θέλει να περπατήσει μετα τον καφέ..ή μετά το φαγητό..για ζευγαράκια που ερχονται να δουν πως κουνιούνται οι βάρκες..για οικογένειες.."μπαμπά!!έλα να δείς ενα σκάφος!!",για μελλοντικούς ψαράδες που θα σε ρωτήσουν τα κλασσικά .¨τισμπάει?", "τι δόλωμα βάζεις?" κλπ κλπ.
Καλοκαίρι=βράχια..!τέλος.

[BadKarma]

Πραγματικό περιστατικό πριν από 2 χρόνια:

Καλοκαιράκι και κανονίζω με τον κολλητό να πάμε σε ένα ωραίο σημάδι που παίρναμε αρκετά και καλά μουρμούρια. Το μόνο κακό που είχε το μέρος είναι ότι βρισκότανε 2 δρόμους από κάτι beach bar που ένα από αυτά το γύρναγε σε μπαροκλαμποσκυλάδικο για το βράδυ. Κόσμος δεν πήγαινε πέρα δώθε αλλά έπρεπε να ανεχθείς την μουσική εάν ο DJ ήτανε κανένας κάγκουρας.

Ξεκινάει λοιπόν το ψάρεμα…είχαμε και μουσική υπόκρουση και όλα πηγαίνανε καλά.

Κάποια στιγμή που λέτε άρχισε το live με έντεχνα ενώ λίγο αργότερα ξαναέπιασε δουλειά ο DJ με εντεχνολαϊκά καψουροτράγουδα. Τρελά καψουροτράγουδα όμως.

Πολύ τσιμπιά δεν είχε οπότε άρχισα να χαζολογάω με τον κολλητό και να σχολιάζω την μουσική που συνέχιζε με καψουροτράγουδα. «Γιώργο θέλει να γ*** ο DJ» και ξανά μετά από λίγο «Ρε ο DJ θέλει να γ*** Γιώργοοοοο» και κάπως έτσι πέρασε η βραδιά μέχρι τις 3.00-4.00 όπου ο κολλητός την έκανε για σπίτι κουρασμένος. Εγώ πιο μάχιμος έμεινα να περιμένω μπας και περάσει κανένα γοφάρι στο ξημέρωμα και κάνουμε σεφτέ. Στο μεταξύ είχε κλείσει και το μπαροκλαμποσκυλάδικο και επικρατούσε νεκρική ησυχία.

Μέχρι που ξαφνικά άκουσα κάποιους θορύβους που δεν κολλούσανε με το περιβάλλον. Καθόλου όμως. Ψάχνω τι παίζει και τι να δω…Μπροστά από τις ομπρέλες του beach bar και στο μισό μέτρο νερό στεκότανε όρθιος ένας τύπος όλο καμάρι και μπροστά του γονατιστή μια κοπέλα «κάτι έκανε». Λίγο το φεγγάρι, λίγο κάτι λάμπες του δήμου παρακάτω, είχα καλό εικόνα του τι γινότανε.

Ντάξ λέω…πάει το ψάρεμα τελείωσε. Όσο και να βαρούσανε τα μαϊμουδάκια το κεφάλι γύρναγε αριστερά μόνο του.

Σε κάποια στιγμή άλλαξε το σενάριο και για να μην αναφέρω πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες έγινε το έλα να δεις. Μιλάμε για γιούρια φωνές και τρελή αντάρα.

Την επόμενη μέρα μόλις ξύπνησα έσκασα τηλέφωνο στον κολλητό: «Γιώργο για να μην σου μείνει η απορία, ο DJ γ***σε…»

[Tasos Potoudis]

Το ότι εμείς οι παρακτιοι τα βλέπουμε όλα.... ισχύει!!!

[BadKarma]

Σωστός. Δεν ξέρω με τι τεχνικές ασχολείσαι αλλά από τότε που άρχισα το spin δεν μου ξεφεύγει τίποτα χεχ...

[Tasos Potoudis]

Ναι με το σπίν πας σε άλλο επίπεδο!!!
Άλλο τα τραγικό είναι με το κάστινγκ....
Που λες, ρε πστ εδώ βρήκανε;;;!!!