Απορία για μήκος παράμαλλου

[nik]

Καλησπερα σας.Χρησημοποιουμε μεγαλο παραμαλλο 1,5-3μετρα μηκος για να μην υποψιασουμε το ψαρι κ συγκεκριμενα την τσιπουρα.Εαν το παραμμαλο μας απλωσει στον βυθο οπως επιθυμουμε κ ειναι τεντωμενο οταν το παρει στο στομα κ φυγει δεν θα αισθανθει αμεσως την αντισταση του μολυβιου?για να μην το αισθανθει για καποια αποσταση θα πρεπει αυτο να μην ειναι τεντωμενο τελειωσ.Αλλιως πιο το νοημα του μεγαλου σε μηκος παραμμαλου?!Ποια η δικη σας αποψη?

[Constantine Palivakis]

Νομίζω ότι έδωσες ψωμί για μεγάλη συζήτηση.
Έτσι όπως το σκέφτεσαι έχεις δίκιο.
Τις περισσότερες των περιπτώσεων αν όχι πάντα δύσκολα θα απλώσει το παράμαλλο όπως θέλουμε.
Πιστεύω ότι όταν το παράμαλλο είναι μακρύ πότε δεν θα είναι σε ευθεία, μακάρι να ήταν και να δουλεύαμε μόνο συρόμενα.
Όσες φορές έχω δει την συμπεριφορά της αρματωσιάς στον βυθό συνήθως κάτι θα έχει σαν φυσικό εμπόδιο.
Ακόμα και όταν ο βυθός είναι μόνο αμμούδα μέχρι και εκεί το παράμαλλο όταν είναι μεγάλο μπαίνει μέσα όποτε η σταθερό η συρόμενο το ίδιο πράγμα είναι.
Το μακρύ παράμαλλο το βάζουμε για τον απλούστατο λόγο της διακριτικότητας.
Δηλαδή ''φανταζόμαστε...'' ότι όταν το δόλωμα είναι μακριά από στριφτάρια, μολύβια, και τέτοια, θα είναι πιο προσβάσιμο στα ψάρι που κυνηγάμε και δεν θα είναι τόσο επιφυλακτικό.

[Elias k]

Η φαντασία η δική μας δεν έχει καμιά σχέση με το τι αντιλαμβάνεται το ψάρι. Το ψάρι βόσκει την τροφή του και ειδικά η τσιπούρα .
Την τσιπούρα δεν την ενδιαφέρει αν έχουμε κοντό μακρύ αόρατο η χοντρό παραμαλο, πουλιες στραγάλια κ.τ.λ.
Το κύριο ενδιαφέρον είναι το πως θα φάει αυτό που την ενδιαφέρει και τίποτα άλλο. Η μορφολογία του βυθού αλλάζει και την συμπεριφορά της όπως και τα ρεύματα.
Επειδή αναφέρετε αν στρώνει το παραμαλο μας στο βυθό θες σας πω το πως πάντα τρώει φάτσα στο ρεύμα και πάντα τα παραμαλα μας όσο και να το στρώσουμε θα πάει πάντα όπως πάνε τα υπόγεια Ρέματα.
Έτσι μερικές φορές το παραμαλο μας γίνετε κοκορέτσι Γιατί τα ρεύματα είναι δυνατά και αν ο.Χ έχουμε μακρύ παραμαλο θα έχουμε το πρόβλημα αυτό και πότε δεν θα είναι σταθερό στο βυθό.
Π.Χ στη γέφυρα της Χαλκίδας είναι απίθανο το δόλωμα να κάθετε στο βυθό και ειδικά όταν είναι πολύ μακρύ το παραμαλο μας.Δεν λέω ότι θα είναι συρόμενο ψιλά αλλά θα παίζει σε ένα μικρό ύψος π.Χ.έως και 5 πόντους ανάλογα το μήκος μας στο παραμαλο.
Επιδη όμως η φαντασία μας οργιάζει ψάχνουμε ψιλους στα άχυρα....
Βασικοί κανόνες στο ψάρεμα της είναι αρκετοί όπως παλίρροια, άνεμος, θερμοκρασία νερού τόπος με τα περάσματα τής τα οποία είναι σταθερά κάθε εποχή και συνήθειες τής σε κάθε περιοχή και την διατροφή της σύμφωνα με το τι κρατάει ο βυθός.
Βασικός κανόνας είναι η διατροφικές συνήθειες που έχει κατά τόπους και μετά πιάνουμε τούς άλλους παράγοντες όπως παραμαλα γωνίες καλαμιων μαϊμούδες φρένα και ότι άλλο έχει σχέση με το ψάρεμα της.
Αρκετές φορές η δυσπιστία της τόσο σπαστική που σπάει κόκαλα.
Η αποδιηκοποιηση τη κάθε τσιμπιες είναι το Α και το Ω και από εκεί καταλαβαίνουμε το ποσό όρεξη έχουν να φάνε. Τα παραμαλα παίζουν βασικό ρόλο αλλά όχι πάντα.

[Tasos Potoudis]

Όπου θεωρητικά Ηλία σε απουσία ρευμάτων όπου το παράμαλλο μας είναι σε ευθεία με τη μάνα, αυτή εξερευνώντας το δόλωμα μας, προς τα που θα το τραβήξει αρχικά;
Θα πούμε ότι πάντα υπάρχουν κάποια ρεύματα... εννοώ τέτοια που να μην είναι ικανά να μετακινούν το δόλο μας...

[Tasos Potoudis]

Λογικά κόντρα στο ρεύμα κολυμπάνε οπότε προς τα μπροστά τους;

[Elias k]

Η φυση εχει κανει το ε3ργο της!
Κανενα Ζωο δεν παει αναποδα γιατι το ενστικτο τους και η οσφρηση τους τους λεει να περνουν της μυροδιες οπως της παει ο ανεμος!!!
Το ιδιο και για τα ψαρια...Οσφριζονται την τροφη τους βαση των ρευματων που επικρατουν ανα πασα στιγμη.
Ετσι η φιλη μας η τσιπουρα κολυμπα κοντρα στα ρευματα οπως και ολλα τα ψαρια για λογους επιβειωσεις και ενοειτε θρεπτικους και το καθενα για τον τροπο ζωης του!
Στα αργονερα Τασο,που ποτε στην ουσια δεν ειναι αργονερα,ολλο και κατι θα παιζει απο ρευματακι παντα ακολουθουν την ιδια συνταγη.
Χτυπανε και στριβουν προς τα πισω...Δηλαδη να χαθουν τα σημαδια που μπορει να αφεισουν πισω τπους λογου οσμης απο το μεζε τους ακομη και απο το ιδιο τους το σκαρι...Βλεπε κηνηγους οπως τα γοφαρια που της εχουν πρωτο μεζε.
Τα παντα για αυτη ειναι θεμα τακτικης και αποκρηψης οπως και στον ανθρωπο.
Αρα η λογικη λεει πως οταν κηνηγας κατι το περιμενεις ,οποτε το ιδιο κανουν και αυτες.
Βρισκουν αυτο που θελουν το επεξεργαζοντε με διαφορους τροπους,οπως σκουντιγμα με την μουτσουνα,με την ουρα με το σωμα και παει λεγοντας.
Αν καταλαβουν την παραμικρη αντισταση το αφεινουν και συνεχιζουν την βοσκη τους ποιο διπλα απλα γιατι κατι της ενοχλησε.Π.Χ.η μισινεζα ας πουμε η το αρπαδι που τυχον την τσιμπισε ελαχιστα οταν ερευνουσε το θυραμα της.
Βασικο στηχειο ειναι οπως ειπα και στο αλλο ποστ οτι αναλογα που ψαχνουν την τροφη τους...Εχει να κανει με το ποσο επιφιλαχτικη ειναι και το πως θα τσιμπολογισει τον μεζε που προσφερεις.αλοστε εχουν και αυτες τα εστιατορια τους που δεν ε3ιναι αλλα απο τα καθιμερινα ψαροτοπια που παιφντουν αρκετα δολωματα σε μεγαλες ποσοτιτες.
Εκει να εισαι σιγουρος πως ειναι καχυποπτες μεχρι αηδιας και το κρατουν αυτο μεσα τους.Με λιγα λογια θυμουνται το που βρισκουν ετοιμο φαγητο.
Για την μετακινηση που κανουν που ρωτας να εισαι σιγουρος πως πρωτα εχουν τον ελενχο του σημειου που της ενδιαφερει και αναλογα ενεργουν.Αυτο εξαρτατε απο πολλα πραγματα και το τι παιζει γυρο τους! Π.Χ. Αρπακτικα γοφα;ρια φοκιες δελφινια κ.τ.λ. στα γοφα;ρια τραβουν προς τα βαθεια ενω στα θυλαστικα προς εξω μερια για ποιο ασφαλεια,οποτε ποτε δεν ξερεις την αντιδραση της,παρα μονο οτι θα παει συνφωνα με το ρευμα να εξαλιψει την μυροδια της και του δολωματος που τυχον εχει παρει στο στομα της.