Μιας και το καλοκαίρι βρίσκεται στο τέλος του και οι παραλίες σιγά σιγά θ’ αρχίσουν να αδειάζουν
από το απέραντο πλήθος λουόμενων, σκέφτηκα κάποια κοινά περιστατικά που σίγουρα θα έχουν συμβεί σε όλους εμάς τους Ψαρωμένους, που οι άμοιροι προσπαθούσαμε άσκοπα όλο το καλοκαίρι να απολαύσουμε ένα ήσυχο ψαρεματάκι και δεν το καταφέραμε ποτέ…!!!
1. Η Αναμονή
Ζαλισμένος από τη σκοτούρα της δουλειάς, περιμένεις με όση υπομονή μπορείς να διαθέσεις να νυχτώσει . Κι όταν λέμε να νυχτώσει, εννοούμε να νυχτώσει για τα καλά, να πάει η ώρα 11 ή 12 για να καταφέρεις να ρίξεις κανένα καλάμι, διότι νωρίτερα, ούτε για αστείο δεν μπορείς να το κάνεις από τον κόσμο που κατακλύζει την παραλία σε όλο το μήκος και πλάτος της.
2 Ψάχνοντας απεγνωσμένα το σημείο
Κι αφού κοντεύουν πια μεσάνυχτα, αποφασίζεις να κατέβεις βιαστικά, αφού σκέφτεσαι οτι ήδη έχεις χάσει πολύτιμο χρόνο στο ραντεβού σου με τα ψάρια, και ξαφνικά αντικρίζεις την παραλία ξανά γεμάτη κόσμο! Πηγαινοέρχεσαι πάνω κάτω σε όλο το μήκος της παραλίας μπας και βρεις λίγα μέτρα ελευθερίας, λίγα μέτρα ανάσας, λίγα μέτρα που τα δικαιούσαι στο κάτω κάτω βρε αδερφέ!
3.Η προετοιμασία
Αφού μετά απο πολύ κόπο ανακαλύψεις λίγα μέτρα ελεύθερα στην ακτή, κατεβαίνεις σαν παλαβός για να προλάβεις να στήσεις καρέκλες, καλάμια, δολώματα και τα χέρια τρέμουν απο τη λαχτάρα! Αφού στήσεις τα πάντα, είσαι έτοιμος πια να ετοιμάσεις τελετουργικά το βραδινό καφεδάκι παρέα με ένα τσιγάρο που θα σου ρίξει αμέσως τους παλμούς της τσαντίλας, θα κοιτάξεις λάγνα την γαλανή και θα σκεφτείς “τώρα θα ηρεμήσω, τώρα θα το απολαύσω, όπου να ναι θα φύγουν όλοι” μα είναι σαν να έλεγες όλα τα βάσανα τώρα αρχίζουν!
4.Οι κάγκουρες
Η παραλία έχει αρχίσει σιγά σιγά να αδειάζει, αρχίζεις να ανακουφίζεσαι και σκέφτεσαι να απλώσεις λίγο ακόμη τα καλάμια σου που τα έχεις στριμώξει σαν να είναι σε κονσέρβα και μετά να αδειάσεις το βαρύ κεφάλι απο τις δυσάρεστες σκέψεις και τα προβλήματα, η βαβούρα έχει δώσει την θέση της σε μια όμορφη γαλήνη και το αεράκι μυρίζει ιώδιο(μαζί με αντιηλιακό), αχχχχχ αυτό περίμενες όλη μέρα!
Μέχρι που η σκέψη αυτή διαλύεται απο τα πρώτους ήχους του μπάσου που ακούγεται από μακρυά και πλησιάζει συντροφιά με τον ήχο της εξάτμισης…Ναι οι κάγκουρες άρχισαν να βολτάρουν πέρα δώθε, το κλαρίνο στη διαπασών και το μπουρί της εξάτμισης να ξεπερνά σε χιλιοστά το μπουρί της ξυλόσομπας που είχες το χειμώνα.
5. Ο μαγνήτης
Κι αφού η μουσική σε βαράει στα μελίγγια σκέφτεσαι οτι “καλοκαίρι είναι τι να κάνουμε? Θα το υποστούμε κι αυτό, δεν λές που άδειασε η παραλία και μπορώ και ψαρεύω?” χαχα θα ήθελες….!
Εδώ είναι που πιστεύω οτι εμείς οι ψαράδες έχουμε μαγνήτη, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς!
Η παραλία έχει μήκος τουλάχιστον 2.5 χιλιόμετρα και έχει αδειάσει τελείως, βλέπεις στο σκοτάδι ένα ζευγαράκι να πλησιάζει χέρι χέρι προς το μέρος σου και Ναι! Ως δια μαγείας επιλέγουν να κάτσουν ακριβώς κάτω απο τα καλάμια σου! Κάποιες άλλες φορές είναι μια οικογένεια, ή μια παρέα πιτσιρικάδων, οι οποίοι σε μια έρημη τελείως παραλία θα επιλέξουν να κάτσουν ακριβώς κάτω απο τα καλάμια σου!!! Θα Τρελαθώ!!! Και πας με όση ευγένεια σου έχει απομείνει και τους λες αν μπορούν να καθίσουν λίγα μέτρα πιο εκεί γιατί εδώ ψαρεύεις και μπορεί να γίνει κανένα ατύχημα και σου απαντούν χλευαστικά “η παραλία είναι για όλους, όπου θέλουμε θα κάτσουμε”
6.Οι Πέτρες
Ένα άλλο χούι που έχουν οι Έλληνες λουόμενοι είναι οτι αφού κάτσουν κάτω απο τα καλάμια του άμοιρου ψαρά, επιλέγουν να κάνουν και διαγωνισμό πετροβολήματος ακριβώς εκεί που έχεις ρίξει!
7. Το βραδινό μπάνιο
Άλλες φορές επιλέγουν να βουτήξουν για βραδινό μπάνιο και σου κάνουν τα παράμαλλα κουλούρα
8. Οι γριές GPS
Κι αφού έχεις περάσει μια βραδιά μαρτύριο, η ώρα έχει πάει 4, όλοι έχουν φύγει και λές “ωραία, τώρα ηρεμία, θα ψαρέψω τουλάχιστον 2 ωρίτσες μέχρι να βγει ο ήλιος”
Κατα τις 5.30 σκάει μύτη η πρώτη γριά για το μπάνιο της, προχωρά και βουτάει ανάμεσα στα καλάμια σου! Της φωνάζεις ευγενικά οτι εκεί ψαρεύεις κι εκέινη σου απαντά “ααααα εδω κάνω το μπάνιο μου κάθε μέρα, να πας εσύ πιο κει!”
Επιτέλους ξημέρωσε….. τα μαζεύεις σιγά σιγά ο ταλαίπωρος και γυρίζεις στο σπίτι άψαρος, άπραγος και με τα νεύρα στο ταβάνι, κοιτάς τον ουρανό και σκέφτεσαι “Θεέ μου ας χειμωνιάσει επιτέλους!”
Τώρα θα μου πείτε γιατί το καλοκαίρι δεν πάς στο λιμάνι? Χαχαχα αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα την περιγράψουμε σε άλλο επεισόδιο!
Σχόλια παρατηρήσεις εδώ
Toυ ChRiStOs P.
